Treurgrond
Die werklike omvang van plaasmoorde en –aanvalle in
Suid-Afrika en die brutaliteit, hartseer en trauma wat daarmee gepaard gaan.
Dis wat vasgevang word in hierdie nuutste Suid-Afrikaanse rolprent, Treurgrond.
Ons was van die talle bevoorregdes om Donderdagaand 14 Mei
2015, die glasgeleentheid van die rolprent premier by NuMetro teaters in Menlyn
Park-windelsentrum, by te woon. Van die
land se voorste akteurs, soos Steve Hofmeyer en Jana Strydom en ‘n magdom ander
welbekende, hoog geagte akteurs en aktrieses het die geleentheid bygewoon.
Dit was ‘n rooitappyt geleentheid en self ons is deur KykNet
se Jukebox genader om ‘n paar woorde te deel. Maar ‘n benoude oomblik wanneer
die TV kamera op jou gerig is, jy wat maar net jan-publiek is en om jou warrel
dit van beroemdes en bekendes.
Dit hoogtepunt van die aand was natuurlik om Steve Hofmeyr te kry om my kopie van die boek te teken….dankie Steve dat jy tyd maak vir jou
aanhangers.
Jana Strydom, een van my
gunstelling Afrikaanse aktrieses, het sprakelende en gesofistikeerd gelyk (soos
die altyd) in ‘n wit aaneen broek pakkie. Die res van die akeurs van die rolprent
het ook hulle verskyining gemaak.
Ek het vooraf geweet die rolprent was ‘n traantrekker maar
ek het nie verwag dat ek reeds 4 minute in sou moes grou vir die sneesdoekies
nie. Die tonele self is nie so hartverskeurend nie, maar die dieper storie
daaragter is wel. Jy sit en kyk die tonele soos dit voor jou afspeel en jy
besef dat dit op feite gebaseer is, dat wat jy voor jou sien ‘n realiteit is
vir so baie van ons boere in Suid Afrika. Dis daardie oomblik wat net te groot
is en te diep sny, tonele wat jou hart in stukke skeur.
Die rolprent bring net weer na vore dat “wanneer ‘n boer vermoor word, word ‘n plaas vermoor. ‘n Plaas met ‘n
gesin; ‘n plaas met werkers; ‘n plaas wat die ekonomie van die plaaslike
gemeenskap help stimuleer; ‘n plaas wat die kerk en skool ondersteun en ‘n
plaas wat voedsel vir almal in Suid-Afrika verskaf. Elkeen het dus ‘n belang
daarin om te keer dat Suid-Afrika se grond nie treur nie” – dr. Dirk
Hermann.
“Elke keer as a boer
vermoor word verloor jy die voorreg van ‘n braaivleis, ‘n brandewyn en coke en
‘n van der Merwe grappie in jou eie taal, verloor jy die voorreg van ‘n
nagereg, verloor jy die voorreg van Hertzog koekies en jan ellis poeding.
Veloor jy ‘n Psalm, ‘n gesang wat se, ek sien ‘n nuwe hemel kom. Elke keer as
‘n boer vermoor word verloor jy ‘n versie in Afrikaans, se jy totsiens vir
Shiela Cousins, Elizabeth Eywers en NP van Wyk Louw en Langenhoven. Die voorreg
om op ‘n rots te staan en te skreeu “ons sal antwoord op jou roepstem, ons sal
offer wat jy vra”. Elke keer as ‘n boer
vermoor word skeur jy ‘n bladsy uit die FAK, se jy totsiens vir ou kruitjie en
sarie mare, se jy totsiens op die antwoord van die vraag “Hasie hoekom is jou
stert so kort?”. Elke keer as ‘n boer vermoor word verloor jy die groen en
goud, se jy totsiens vir Frik de Preez en Danie Craven en dankie vir alles, so
long en goodbye! “ – Steve Hoffmeyer, Hoe Lank Nog.
Ons dogter is engels gebore maar eg Afrikaans. Sy lewe vir
die afrikaanse kultuur en musiek. Sy het ‘n begeerte om eendag landbou te swat
en op die platteland wortels te gaan skiet. Wat so hartroerend is, is dat sy
seker nooit die geleentheid gaan kry nie. Hoekom…..want soos sake tans in ons
land staan is geen boer en sy gesin meer veilig nie.
Kaylin het onglangs ‘n opdrag by die engelse onderwyseres
ontvang om ‘n toespraak te doen oor enigiets wat haar na aan die hart le. Hier
is haar toespraak ……..
If I were to say to
you that there is a giant playground other there, a place where you can run for
20 minutes in one direction without bumping into a
traffic light or a Mc Donalds. A place where you will experience more
sunrises and sunsets than most kids our age. A place where you can shoot sling
shots at the neighbour’s house without fear of breaking a window, because the
closest neighbour is at least half a mile away. Where everyone owns a dog
leash, but never has to use it. Would you still want to live in the city? Its
farm life and it’s not just a giant playground but it’s also the University of
Life.
It teaches you to respect the land. By being around to witness the life cycle of a crop from planting to
harvesting, it teaches you to appreciate that the land gives and sustains life.
It fosters independence. Because there is so much land, you spend a
lot of time outdoors not only exploring but also taking charge of your chores
and just getting the job done. It
fosters creativity. City entertainment is a luxury and not always easily
accessible to people living on a farm, so you are forced to make your own fun
and rely on your imagination. It demands
disciple and hard work. The work on a farm is never done. Your work starts
with the rise of the sun and you continue till the stars tell you you’re done
for the day. It teaches you to be handy.
From an early age you learn to hitch a trailer, change a tire, mend a fence. You learn respect for the weather. A
drought has hash repercussions for the farming world, as does a hailstorm or a
late frost. Being aware that the weather directly impacts the crops, helps you appreciate
the ways of Mother Nature. It teaches
you to stand up when you fall. As a farm girl you’re bound to be chased by
a chicken, bucked off a horse, cut by a barb-wire fence, kicked by a cow and
fall off a tractor, but you’ll get up, dust yourself off and carry on. Why..?
because you can be as sweet as ice tea, but you’re as tough as a shot of
whiskey.
Farm life has a way of helping you to appreciate
the little things in life, acquiring a wild and free sense of living. You come
to realize that stopping for fast food means walking the fields and picking a
farm fresh tomato or a juicy ripe peach. It’s coming to appreciate the power of
three, a campfire, a hammock and a long stretch of river. Fashion takes on a
new meaning because now you wear your cowgirl boots, not matter the occasion
and your little piece of heaven is the driver’s seat in your pick-up truck. It
opens your eyes to the fact that you could never love a man that doesn’t love
his dog, a romantic dinner is best enjoyed around a bonfire opposed to a
flickering candle and country music becomes the sound track to your life. It’s
waking up every morning to the sounds of birds signing, sprinklers turning and
the sound of a simple, beautiful innocent way of life.
This is
still her outlook on life…..how do I go about preserving that without bursting
her bubble? Our country bleeds and we need to stand together and fight, fight, fight
and restore it to its prior innocence.
As daar een rolprent is wat jy hierdie jaar gaan kyk, maak seker dis Treurgrond!
