Treurgrond

Treurgrond

Die werklike omvang van plaasmoorde en –aanvalle in Suid-Afrika en die brutaliteit, hartseer en trauma wat daarmee gepaard gaan. Dis wat vasgevang word in hierdie nuutste Suid-Afrikaanse rolprent, Treurgrond.

Ons was van die talle bevoorregdes om Donderdagaand 14 Mei 2015, die glasgeleentheid van die rolprent premier by NuMetro teaters in Menlyn Park-windelsentrum, by te woon.  Van die land se voorste akteurs, soos Steve Hofmeyer en Jana Strydom en ‘n magdom ander welbekende, hoog geagte akteurs en aktrieses het die geleentheid bygewoon.

Dit was ‘n rooitappyt geleentheid en self ons is deur KykNet se Jukebox genader om ‘n paar woorde te deel. Maar ‘n benoude oomblik wanneer die TV kamera op jou gerig is, jy wat maar net jan-publiek is en om jou warrel dit van beroemdes en bekendes.

Dit hoogtepunt van die aand was natuurlik om Steve Hofmeyr te kry om my kopie van die boek te teken….dankie Steve dat jy tyd maak vir jou aanhangers. 

 Jana Strydom, een van my gunstelling Afrikaanse aktrieses, het sprakelende en gesofistikeerd gelyk (soos die altyd) in ‘n wit aaneen broek pakkie. Die res van die akeurs van die rolprent het ook hulle verskyining gemaak.  

Ek het vooraf geweet die rolprent was ‘n traantrekker maar ek het nie verwag dat ek reeds 4 minute in sou moes grou vir die sneesdoekies nie. Die tonele self is nie so hartverskeurend nie, maar die dieper storie daaragter is wel. Jy sit en kyk die tonele soos dit voor jou afspeel en jy besef dat dit op feite gebaseer is, dat wat jy voor jou sien ‘n realiteit is vir so baie van ons boere in Suid Afrika. Dis daardie oomblik wat net te groot is en te diep sny, tonele wat jou hart in stukke skeur.

Die rolprent bring net weer na vore dat “wanneer ‘n boer vermoor word, word ‘n plaas vermoor. ‘n Plaas met ‘n gesin; ‘n plaas met werkers; ‘n plaas wat die ekonomie van die plaaslike gemeenskap help stimuleer; ‘n plaas wat die kerk en skool ondersteun en ‘n plaas wat voedsel vir almal in Suid-Afrika verskaf. Elkeen het dus ‘n belang daarin om te keer dat Suid-Afrika se grond nie treur nie” – dr. Dirk Hermann.

“Elke keer as a boer vermoor word verloor jy die voorreg van ‘n braaivleis, ‘n brandewyn en coke en ‘n van der Merwe grappie in jou eie taal, verloor jy die voorreg van ‘n nagereg, verloor jy die voorreg van Hertzog koekies en jan ellis poeding. Veloor jy ‘n Psalm, ‘n gesang wat se, ek sien ‘n nuwe hemel kom. Elke keer as ‘n boer vermoor word verloor jy ‘n versie in Afrikaans, se jy totsiens vir Shiela Cousins, Elizabeth Eywers en NP van Wyk Louw en Langenhoven. Die voorreg om op ‘n rots te staan en te skreeu “ons sal antwoord op jou roepstem, ons sal offer wat jy vra”.  Elke keer as ‘n boer vermoor word skeur jy ‘n bladsy uit die FAK, se jy totsiens vir ou kruitjie en sarie mare, se jy totsiens op die antwoord van die vraag “Hasie hoekom is jou stert so kort?”. Elke keer as ‘n boer vermoor word verloor jy die groen en goud, se jy totsiens vir Frik de Preez en Danie Craven en dankie vir alles, so long en goodbye! “ – Steve Hoffmeyer, Hoe Lank Nog.

Ons dogter is engels gebore maar eg Afrikaans. Sy lewe vir die afrikaanse kultuur en musiek. Sy het ‘n begeerte om eendag landbou te swat en op die platteland wortels te gaan skiet. Wat so hartroerend is, is dat sy seker nooit die geleentheid gaan kry nie. Hoekom…..want soos sake tans in ons land staan is geen boer en sy gesin meer veilig nie.

Kaylin het onglangs ‘n opdrag by die engelse onderwyseres ontvang om ‘n toespraak te doen oor enigiets wat haar na aan die hart le. Hier is haar toespraak ……..

If I were to say to you that there is a giant playground other there, a place where you can run for 20 minutes in one direction without bumping into a  traffic light or a Mc Donalds. A place where you will experience more sunrises and sunsets than most kids our age. A place where you can shoot sling shots at the neighbour’s house without fear of breaking a window, because the closest neighbour is at least half a mile away. Where everyone owns a dog leash, but never has to use it. Would you still want to live in the city? Its farm life and it’s not just a giant playground but it’s also the University of Life.

It teaches you to respect the land. By being around to witness the life cycle of a crop from planting to harvesting, it teaches you to appreciate that the land gives and sustains life. It fosters independence.  Because there is so much land, you spend a lot of time outdoors not only exploring but also taking charge of your chores and just getting the job done. It fosters creativity. City entertainment is a luxury and not always easily accessible to people living on a farm, so you are forced to make your own fun and rely on your imagination. It demands disciple and hard work. The work on a farm is never done. Your work starts with the rise of the sun and you continue till the stars tell you you’re done for the day. It teaches you to be handy. From an early age you learn to hitch a trailer, change a tire, mend a fence. You learn respect for the weather. A drought has hash repercussions for the farming world, as does a hailstorm or a late frost. Being aware that the weather directly impacts the crops, helps you appreciate the ways of Mother Nature. It teaches you to stand up when you fall. As a farm girl you’re bound to be chased by a chicken, bucked off a horse, cut by a barb-wire fence, kicked by a cow and fall off a tractor, but you’ll get up, dust yourself off and carry on. Why..? because you can be as sweet as ice tea, but you’re as tough as a shot of whiskey.

Farm life has a way of helping you to appreciate the little things in life, acquiring a wild and free sense of living. You come to realize that stopping for fast food means walking the fields and picking a farm fresh tomato or a juicy ripe peach. It’s coming to appreciate the power of three, a campfire, a hammock and a long stretch of river. Fashion takes on a new meaning because now you wear your cowgirl boots, not matter the occasion and your little piece of heaven is the driver’s seat in your pick-up truck. It opens your eyes to the fact that you could never love a man that doesn’t love his dog, a romantic dinner is best enjoyed around a bonfire opposed to a flickering candle and country music becomes the sound track to your life. It’s waking up every morning to the sounds of birds signing, sprinklers turning and the sound of a simple, beautiful innocent way of life.

This is still her outlook on life…..how do I go about preserving that without bursting her bubble? Our country  bleeds and we need to stand together and fight, fight, fight and restore it to its prior innocence.

As daar een rolprent is wat jy hierdie jaar gaan kyk, maak seker dis Treurgrond!